Merhaba değerli okuyucularımız,
Hayat dışı sigorta sektörünün 2015 yılı 9 aylık finansal tabloları açıklandı.Sonuçlar ise tam bir fecaat. Sektör toplamda 78 milyon TL zarar açıkladı, bu rakam geçtiğimiz yıl aynı dönemde 569 milyon TL kar idi.
Bu zararın tek bir sebebi var: Zorunlu Trafik Sigortası. Sektör bu branşta 1.5 milyar TL civarında zarar açıkladı ve bu zararın bir süre daha devam etmesi bekleniyor.
Peki, sektör bu zarara nasıl tepki verdi? Serbest piyasa koşullarına uygun biçimde fiyat artırarak ve maliyetleri düşürerek. Peki, elinde düşürebileceği en önemli maliyet nedir? Tabii ki acente komisyonu.
Yani son dönemde piyasada tartışılan fiyat artışları ve komisyon indirimleri, aslında serbest piyasa şartları içerisinde olması gerektiği gibi bir döngü içerisinde yol alıyor. Piyasa iyiyken fiyatlar düşüyor, komisyonlar yükseliyor; piyasa kötüyken fiyatlar artıyor, komisyonlar düşüyor.
Ancak bu ürünün en önemli dağıtım kanalı olan acenteler, bu komisyon indirimlerinden rahatsız durumda. Bürokratik kanallardan sosyal medyaya kadar her yolu deneyerek bu indirimlere karşı çıkıyorlar.
Acenteler bu ürün için neler yaptılar bir hatırlayalım. Önce tali acentelik sistemi icat ettiler, işin suyu çıkınca şubeleşme sistemine geçildi. Onun da (en üst düzey bürokratın tabiriyle) cılkı çıkınca şubeleşme sistemi iyice kısıtlandı. Bu sefer de acentelerin bazıları bilgi teknolojisi marifetiyle acentesi olmadıkları şirketlerin de fiyatlarını alıp poliçelerini (usule uygun biçimde!) kesmeye başladılar.
Sonuçta ne oldu? Bütün acenteler, aslında resmi veya gayrı resmi olarak bütün şirketlerin o branşta otomatikman acentesi olmuş oldu.
Kazanın öldüğüne kimse inanmıyor
Her şey iyi hoştu da, iş komisyon indirimlerine gelince karıştı. Biz de durumu takip ederken sektör basınından duyduk ki komisyonlar için bir asgari tarife getirilmesini talep ediyormuş acentelerimiz.
Orada duralım bakalım! Önceki yıllarda yüzde 35’lere varan komisyonları alırken, kimse çıkıp bu rakam fazla, sigortalılara gereksiz ek maliyet yükleniyor, buna bir üst limit getirilsin demiyordu. Ama şimdi komisyonlar düşmeye başlayınca, birden serbest piyasa tu kaka oluverdi ve asgari- azami tarifeler konuşulmaya başlandı.
Nasreddin Hoca hikayesine benzedi anlayacağınız; kazanın doğurduğuna herkes inandı ama öldüğüne inanmak isteyen pek yok yani…
Bu aylık da bu kadar.
Kalın sağlıcakla.
