Merhaba değerli okuyucularımız,
Geçtiğimiz ayki yazımızda konu ettiğimiz devlet ilişkileriyle ilgili ilginç gelişmeler yaşandı yakın zamanda. Kısaca değinip asıl konumuza devam edelim.
Biz bu köşede geçen ay devletle olan ilişkilerin istenilen seviyede olmamasından bahsederken, bir haber sitesinin iddiasına göre sektörle “küs(!)” olduğu ve sektördeki birçok yöneticinin bu durumdan rahatsızlık duydukları iddia edilen sigortacılık genel müdürümüz, terfi alarak Müsteşar Yardımcısı olurken yerine de yardımcılarından biri atandı.
Şimdi bu durumda iddialar doğruysa konuyu nasıl yorumlamalıyız bilemiyorum. Ancak yeni durumda, her şeye rağmen sektörün önünde önemli bir şans var. Zira bu yeni durum olumsuz olarak yorumlanabileceği gibi, sektörü çok yakından tanıyan bir bürokratın daha etkili bir konuma gelmesi olumlu bir gelişme olarak da yorumlanabilir. Sonucu da sektörün konuya nasıl yaklaştığı belirleyecektir. Bu konuyu şimdilik bu kadarla bırakalım ve asıl konumuza dönelim.
Akıntıya karşı kürek çekmek acentelere yaramadı
Sektörümüzdeki yanlışlıklar serimizin son yazısını, sektörün en önemli paydaşlarıyla olan ilişkilerde görülen yanlışlara ayırmak istedim. Bu paydaşların en önemlisi dağıtım kanalları. Bu dağıtım kanallarından en örgütlüsü ve en yaygını olan acenteler, nominal olarak her yıl büyüseler de aldıkları payı her geçen yıl bankalara, brokerlere ve internete kaptırmaktalar. Geçtiğimiz dönemde çeşitli düzenleme taslaklarıyla şirketleri istediği konuma getirmeye çalışsalar da bu istedikleri gerçekleşmedi çünkü akıntıya karşı kürek çekmek işe yaramadı. Bankaların ekonomideki ağırlığının arttığı, brokerlerin kurumsal ve globalleşen portföylerdeki hizmet kalitesi acentelerden üstün olduğu ve her geçen yıl internetin kullanımı arttığı bir süreçte acentelerin payını koruyabilmesi zaten zordu. Bunu yapabilmeleri için müşteri nezdinde katma değer yaratmaktan başka seçenekleri yok.
Bir diğer paydaş da eksperler. Bildiğiniz üzere onlar da aynı acenteler gibi düzenleme yaparak şirketleri kendileriyle istedikleri şekilde çalışmaya zorlayacaklarını düşündüler ve tabii ki olmadı. Şimdi eksperler de oturup sektöre nasıl bir katma değer yaratacaklarını düşünmeliler.
Son olarak da anlaşmalı tamirhaneler. Yıllarca sektörden bekledikleri ilgiyi görmemiş olmaları ayrı bir yazı konusu, ancak sektör üzerinden kolay para kazanma arzuları sonucunda bugün yedek parçalarını bile tedarik edemeden sadece işçilik ücretine mahkum kalmaları geçmişte yapılanların bir sonucu.
Sonuç olarak sigorta şirketlerinin de, birlikte çalıştığı paydaşların da artık katma değer yaratmadan ayakta kalabilmeleri daha zor. Her kesim şapkasını önüne alıp planını daha dikkatli yapmalı.
Bu aylık da bu kadar.
Kalın sağlıcakla….
