Bu ayki konumuz, geçtiğimiz haftalarda bir teknoloji şirketi yetkilisinin medyayla sohbeti sırasında (aslında söylemediği ancak) söylediği iddia edilen son moda bir olay: Dijital Sigortacılık. Aslında kendisi sigortacılıkta teknolojinin önemini ve gelecekte ne kadar daha önemli olacağını anlatmaya çalışırken söyledikleri kamuoyuna nasıl olduysa “dijital sigortacılık gelecek, acenteler bitecek” şeklinde yansıdı. Sonrasında da kıyamet koptu. Kendisi öyle bir şey söylemedim demesine rağmen acente dernekleri açıklama yaptı, hatta kulağımıza gelenler duyumlara göre tehdit bile almış! Tam da bunun üzerine, sektörümüzün yabancı sermayeli, köklü bir şirketi direkt müşteri üzerine kurulu bir online teklif alma platformunu hem TV hem de internet reklamlarıyla tanıtınca acenteler iyice bozuldu. Sonra şirket “Acentelerimiz bizim için çok önemli” falan diye açıklama yaptı, ama nafile…
Olan oldu bir kere. Son olarak sektörün lider şirketlerinden birinin tepe yöneticisi, acenteleri rahatlattı, “Biz yapmayacağız, merak etmeyin” dedi. Derin bir analize ihtiyaç var. Ülkemize bakarsak, insanımızın internet ve teknoloji kullanımını öğrenme hızı gerçekten ilginç. İnternet kullanımında Avrupa ülkeleri arasında sonlarda yer alsak da dünyada ortalarda yer alıyoruz. Ama bir veri var ki çok ilginç, sosyal medya kullanımında Amerika’dan sonra ikinci sıradaymışız. Eh, bu verilere bakınca bazı şirketlerin dijital sigortacılık yapmaya neden hevesli olduklarını anlayabiliyoruz. Ancak bence biraz daha derin analize ihtiyaç var. Zira ülkemiz insanı interneti sosyal medya amaçlı kullanmayı daha çok seviyor, alışveriş de yapıyor ancak internetten sigorta satın alıyor mu, hayır. Hayır yerine, çok nadir alıyor desek belki daha doğru olur. Daha da doğrusu şu, fiyat araştırmak için belki interneti kullanıyor ama sigorta satın almıyor. Peki neden? Bunu ilk yazılarımızdan birinde de paylaşmıştık. Çünkü bizim bireylerimiz zorunlu trafik ve kasko dışında başka bir sigorta ürününü kendi isteğiyle almıyor.
Peki nasıl alıyor, ya banka zorlamasıyla, ya devlet zorlamasıyla, ya da acentenin pazarlamasıyla. Dolayısıyla dijital ortam bireyler tarafından sigorta satın almak için (en azından şimdilik ve yakın gelecekte) uygun bir platform değil. Üstüne üstlük poliçesini online alan bir müşterinin hasarı olup da bir de araç hasarını tek başına halletmesi gerekmişse bence bir daha aracısız poliçe alırken iki defa düşünecektir. Hal böyleyken şirketlerin, daha az maliyetle sigorta satacağım diye veya farklı müşteri kitlesine ulaşmak için var olan dağıtım kanallarını huzursuz edecek bir yapılanmaya giderken daha dikkatli hesap yapması lazım. Peki neler yapılabilir derseniz, şunları derim: Dijital ortam, sosyal medya ve her türlü internet mecrası müşteriyi analiz etme (fiyatlandırma), tanıtım, anket, bilgi toplama ve hasar hizmetlerinin daha hızlı ve eksiksiz yapılması için sonuna kadar kullanılmalı. Ama müşteriye dijital ortamda direkt satış yapalım derseniz, var olan dağıtım kanallarını ürkütebilirsiniz, o zaman da Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olabilirsiniz.
Hal böyle olunca da siz harika bir iş yaptım zannıyla ‘dijital sigortacılık yapacağım’ deyince kızgın acenteler de size şunu derler: “Analogunu bitirdik de dijitali kaldı…”
Super tespitler ve son zamanlarda okudugum super bir yazi….
Ustadim harikasiniz. Tebrik ediyorum